Quattrozampe a su ristorante ma non in s’arenile

In marina feti a de note Quattrozampe a su ristorante ma non in s’arenile

A su Lido s’istùdiat unu menu a hoc, s’Ortu botànicu restat off limits pro sos canes. Pro sos quattrozampe, s’Ortu botànicu est off limits. In manera cabale comente a su Poetto. A prus pagu chi non si tratos de sos seimila metros cuadret acresurados de marina, a pagos metros de s’ex ispidale Marino, riservados a sos bator francas, ue sos canes podent cùrrere, s’ispassiare, fàghere su bagnu. In s’arena, sos varos Pippo, Black, Frine, Friss e bia arresonende nche podent ei andare, ma solu a pustis de sas binti e finas sas oto de sa die imbeniente. Sa note, in summa.

L’imponet s’ordinàntzia regionale in sa balneatzione, chi a s’artìculu 1 comma sos, regulamentat sa presèntzia de sos animales in s’arenile. Pro custu sa Lida s’est girada a su Tar pro nde pedire sa tasidura, isperende in una sentèntzia prètzisa a cussa de sos Tribunales de Calàbria, Basilicata e Lazio.

Casteddu, in summa, non paret pròpiu una tzitade a medida de canes, nointames su nùmeru issoro, segundu sos datos ufitziales registrados dae s’anagrafe de s’Assl (e referidos a sos solos animales microchippati) siant belle 24mila. Unu cane, pro nche cumprèndere, ogni ses abitantes.

A “si tumbare” cun sas proibitziones est istada, pagos dies faghet, una turista de Parma, blocada a s’intrada foras de s’Ortu botànicu pro ite acumpangiada dae su cane suo. «Mi est istadu impedidu de intrare cun su meu cagnetto de minores dimensiones a su guinzaglio. Agato custa règula inammissìbile, burocràtica e discriminatòria», contat Wilma Cantilena, «s’Universidade la depet cambiare». Recherta non cumpartzida dae su diretore e dotzente universitàriu, Gianluigi Bacchetta: «Sos ortos botànicos non sunt giardinos pùblicos, sa proibitzione torrat in unu critèriu natzionale e internatzionale. Tengiamus ortos chi benint curados dae sos pipios, si collit frutora e berdura sena carchi concimazione chìmica. Est, de su puntu de bista sanitàriu, unu logu seguru. Sas nostras sunt règulas meda prètzisas a sos parcos, comente a pro esempru Monte Arcosu. Medas persones chi benint a nche fàghere bìsita disìgiant sa paghe, su mudìmene, su càntigu de sos pugiones. Prus pagu s’apeddare de sos canes».

Règulas prus elàsticas in giru pro sa tzitade. Tra sas butegas, in sos ristorantes. Nicola Murru est su diretore de sa Confesercenti provintziale. «Sos nostros operadores sunt bene dispostos cara a su mundu animale. Antis, istemus fintzas predisponende una campagna de sensibilizzazione de sa categoria in su tema de s’acasàgiu de sos animales». Règulas pretzisas, mancari severas, ma lìberu atzessu a sos canes in sas butegas e in sos ristorantes. «Comente a semper, est unu problema de tziviltade. Fintzas pro comente a si chessit a educare s’amigu nostru a bator francas», cummentat Murru.

Fintzas in sos istabilimentos istòricos de su Poetto, Su Lido e su De Aquila, vige sa proibitzione de batire sos canes in marina durante sas oras de sa die. «Nch’atteniamo a s’ordinàntzia regionale», ispiegant sos diretores Angelo Cerina e Gilberto Picasso. «A dolu mannu tengiamus a chi fàghere cun sa cunsistente riduzione de sa marina e apamus dèpidu rinuntziare a sos istòricos ispàtzios nostros. Diamus bòlere ma non nde potzamus creare noos in manera apòsita pro sos canes», contat Picasso. «Sos canes sunt sotzios efetivos nostros», segat curtu Cerina, «e si pròpiu non potzamus cuntzèdere sa marina, tenent lìberu atzessu a totus sas àteras istruturas, pizzeria e ristorantes apo cumprèndidu».

A su Lido nche sunt pensende dae tempus e isperant de chessire a dar corpus a s’idea giai custu istiu. «siamus traballende pro aprontare unu menu de calidade riservadu a sos canes. Non faeddo de crocchette, chi giai garantamus, ma de unu pastu cumpletu cun tantu de petza, berduras e frutora preparadu dae unu chef». Unu donu a Bullu , su jack russell de Cerina, mascotte de su Lido, «ma mescamente a totus sos àteros istràngios a bator francas».